Wielka Sobota to Wigilia Wielkanocy. W Wielką Sobotę w Kościele Katolickim, podobnie jak w Wielki Piątek, nie są odprawiane msze święte, nie dzwonią dzwony. Co prawda, po zapadnięciu zmroku odprawiana jest msza Wigilii Paschalnej, tzw Liturgia Światła, ale należy już ona do obchodów Niedzieli Wielkanocnej. Podczas nabożeństwa w tym dniu święci się ogień. Poświęcony ogień służy do odpalenia paschału, czyli wielkiej świecy stojącej przy ołtarzu, która pali się aż do końca świąt Wielkiej Nocy. Na paschale kapłan żłobi znak krzyża, wypowiadając słowa: "Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen". Umieszcza się tam również pięć ozdobnych czerwonych gwoździ, symbolizujących rany Chrystusa oraz aktualną datę. Następnie Paschał ten wnosi się do okrytej mrokiem świątyni, a wierni zapalają od niego swoje świece, przekazując sobie wzajemnie światło.
W Kościele Katolickim dzień ten jest dniem wyciszenia i oczekiwania na przyjście Chrystusa. Przez cały dzień trwa adoracja Najświętszego Sakramentu w przygotowanej specjalnie na tę okazję kaplicy symbolizującej grób Chrystusa. W niektórych kościołach przy Grobie Pańskim czuwają ministranci, harcerze, a niekiedy również strażacy.
Sobota to również dzień święcenia pokarmów, choć w tym dniu nadal obowiązuje post. Zgodnie z tradycją święconka powinna zostać przygotowana już w Wielki Piątek. Tradycja święcenia pokarmów sięga VIII wieku, ale do Polski trafiła dopiero w XIV wieku. Początkowo pokarmy święciło się w domach, bowiem poświęcone musiało być wszystko, co miało trafić na świąteczny stół. Obecnie święcenie potraw jest obrzędem symbolicznym i odprawianym w kościele. Do koszyczka powinniśmy włożyć:
- baranka – symbol zmartwychwstałego Chrystusa,
- chleb - symbolizujący Ciało Chrystusa
- jajka – symbol rodzącego się życia,
- chrzan – symbol siły i witalności,
- wędlinę – symbol płodności i dostatku,
- sól – symbol oczyszczenia domostwa od złego i ochrony przed zepsuciem,
- ciasto (babka) – symbol wszechstronnych umiejętności.
Dawniej wierzono, że poświęcone pisanki mają magiczną moc, np. mogą uzdrawiać chorych. Tradycja nakazywała również, by wracając ze święconym obejść dom trzykrotnie, aby wypędzić złe moce.
Wasze komentarze